Zaterdag
10 oktober presenteerde Jacqueline van de Bilt in gebouw Irene in
Kockengen haar boek 'Overwin je vaginisme'. Gebaseerd op haar eigen
ervaringen, geschreven voor vrouwen die vaginisme hebben. Jacqueline
wil die vrouwen laten weten dat ze niet de enige zijn. Ze wil hen met
dit boek hoop en tools geven hoe ook zij hun vaginisme kunnen
overwinnen.
Het is
vooral dat vrouwen zich schamen waardoor een groot deel van meer dan
120.000 vrouwen in Nederland die vaginisme hebben zich niet laten
helpen.
Jacqueline
overwon vaginisme en is een stralende vrouw die zich niet meer
schaamt voor het probleem dat zij jaren had, maar er juist over
vertelt. Ze is vol zelfvertrouwen en bovenal trots. In haar praktijk
in Kockengen wil zij vrouwen helpen en begeleiden om vaginisme te
overwinnen en gemeenschap fijn te gaan vinden.
'Als
je het niet hebt, of gehad hebt, kan je je niet voorstellen wat
vaginisme is. Vrouwen schamen zich ervoor, voelen zich vaak geen
volledige goede vrouw. Het is belangrijk dat die vrouwen er niet
alleen mee blijven zitten, maar erover praten, het delen met iemand
die ze kunnen vertrouwen, 'vertelt Jacqueline van de Bilt.
Vrouwen
die vaginisme hebben kunnen geen seksuele gemeenschap hebben. Bij een
aantal vrouwen is dat al vanaf de tienertijd zo en andere vrouwen
ontstaat vaginisme op latere leeftijd.
'Op
mijn 15e ontdekte ik dat ik geen tampon in kon brengen. Enige tijd
later toen ik met vriendjes gemeenschap probeerde te hebben lukte dat
niet. Er kon echt niets in mijn vagina. Relaties die ik door de tijd
had respecteerden dat. Ik voelde me heel eenzaam in dit probleem en
schaamde me behoorlijk. Niemand die ik kende had dit probleem. Ik
dacht dat iedereen gemeenschap kon hebben, maar ik niet. Ik voelde me
geen volledige vrouw. Ik wilde er alles aan doen om gemeenschap te
kunnen hebben en ‘normaal’ te voelen. Bij mij is niet één
duidelijke oorzaak aan te wijzen van mijn vaginisme. Ik dacht dat er
iets fysiek mis was met mij. Maar waarschijnlijk was het een
combinatie van weinig kennis, schaamte en moeite met ontspannen van
het gebied rondom de bekkenbodem. De eerste keer dat ik andere
vrouwen sprak die ook vaginisme hadden was voor mij een enorme
opluchting en herkenning. Ik voelde me eindelijk niet meer de enige.
Ik was verbaasd dat deze vrouwen zo leuk, normaal en goed opgeleid
waren.
Ik had een sterk innerlijk gevoel dat ik heel graag van
mijn vaginisme af wilde. Dat ik kon wat iedere andere vrouw ook kon.
Daar had ik veel voor over. Ik heb van veel verschillende therapeuten
hulp gehad, gericht op mijn zelfvertrouwen, op lichaamsgewaarzijn,
ontspanning en kennis van mijn lichaam. Ik heb ook in een
therapeutisch groep gezeten met andere vrouwen met vaginisme. Al deze
hulp zorgde voor steeds meer zelfvertrouwen, meer vertrouwdheid met
mijn lichaam en geslachtsdelen, meer bewustwording van de spanning in
mijn lichaam en hoe deze te ontspannen en wat praktische kennis van
gemeenschap. Dit maakte me zekerder, maar ik kon nog steeds geen
penis toelaten. Met heel veel zelf uitproberen lukte het me wel om
een vinger in te brengen. Daarna hebben mijn vriendinnen mij enorm
geholpen. Ik ben hen veel intieme vragen gaan stellen. Zo kreeg ik
veel kennis, die ik dan weer uitprobeerde. Hierdoor leerde ik meer
over het inbrengen van een penis. Iedere keer wanneer het niet lukte
voelde als falen. Ieder gelukt stapje ervoer ik als geweldig,
'vertelt Jacqueline.
Erg
blij was Jacqueline toen Peter Leusink, seksuoloog
bij de Nederlandse Vereniging voor Seksuologie en huisarts, op de
achterkant van het boek een aanbeveling wilde schrijven. Aan hem
overhandigde zij het eerste exemplaar. ' Seksuologen zijn bijzonder
blij met het boek omdat er veel mythes en misverstanden bestaan. Daar
lijden vrouwen onder en de deskundigen hebben ook niet altijd een
pasklare oplossing. Iemand moet zeggen dat kan ook anders.' zegt
Leusink. In het boek is een zelfhulp stappenplan opgenomen, met
uitleg bij iedere stap. Het staat vol met kennis,
tips, technieken en oefeningen. Alles onderbouwt met haar eigen
ervaringen en die van de vrouwen die zij heeft begeleidt.
Ooit
maakte een vrouw, die het artikel in de Top Sante over Jacqueline had
gelezen de opmerking 'u ziet er zo normaal uit op de foto'. Dat is
wat Jacqueline de vrouwen die onder vaginisme lijden ook toewenst: te
realiseren dat ze gewone normale vrouwen zijn en dat het ook voor hen
mogelijk is om het vaginisme te overwinnen.
Tekst
en foto: Gijs Kleinveld.